درکتابی از "کوفی أنان" می خوانیم : سازمان ملل ناکام و"ابرقدرت ها" مردود دراخلاق انسانی

" وبیان" به نقل از وبلاگ"نجوا کنگان" نوشت:

 تهیه وترجمه کتاب کوفی انان:  دخالت زندگی  درجنگ  وصلح کوفی أنان کتابی را از تجربیات و خاطرات خود بعنوان دبیر کل سازمان ملل که در سال  2006، به پایان رسید نوشته است. و از موفقیت ها و شکست های خود گفته است.از اشتباهاتی که  خلال  دوره کاری اش مرتکب شده ، که ترجیها اکثر این ناکامی ها  به اختیارات محدود  منصب دبیر کلی سازمان ملل برمی گردد.

 کوفی أنان اکنون در شهرک دییپلمات ها در شهر ژنو سویس  در«مؤسسه ی کوفی أنان»  که در حال تحقیق وپژوهش در پروژهای توسعه برای برخی کشورهای آفریقائی فعالیت دارد مشغول است .  .. و دوره مدیریت أنان  هم زمان با جنگ درکوسووبود . وشورای امنیت در  اتخاذ تصمیات فوری وضروری برای پایان پایان بخشیدن به آن تاخیر داشت . و أنان اشغال عراق در سال 2003 بوسیله آمریکا را محکوم کرد وآن را  «غیر شرعی وغیر قانونی»  نامید . درواقع کاری جز این نمی توانست انجام بدهد.  و "أنان "بعد از آن برای ایجاد  دادگاه جنایات بین المللی برای مدت طولانی بسیارتلاش کرد ، واز مبارزه طولانی روزنه ی امیدی را در خصوص بازکرد، واین درحالی بودکه اعتراض برخی از ابرقدرت ها را بدنبال داشت . موفقیت های  أنان متمرکز ومحدود به درون سازمان ملل بود ونه  خارج آن!

.
شکست هایش به حوادث دردناکی که ضمن آنها تعداد زیادی از انسان ها کشته شدند واو نتوانست این قتل وکشتار ها را متوقف کند منتهی می شود وبرای مثال : سبرنیتسا 8000 کشته، رواندا 800,000 کشته . ولکن این قضایا چگونه اتفاق  افتاد؟

"أنان" :«در  رواندا  فقط یک گروه نمایندگی بسیارکوچک داشتیم ، که می خواست  بین حکومت وشورشی ها  میانجی گری کند . تعداد سربازان مان بسیار کم بود. . ولکن وقتی أمر مذکور به درگیری مسلحانه کشیده شد ، إراده سیاسی رهبران کشورهائی که از آنان إرسال نیروی نظامی به  رواندا  انتظار داشتیم رنگ باخت. ودر سال 1994 جنرال رومیو دارلری"  با تلگرافی (فاکس) از حدوث کشتار و نسل کشی همگانی هشدار داده بود  . ولی سازمان ملل نیروی نظامی برای متوقف کردن آن در اختیار نداشت؟  ونهایتا اهتمام ما به این مختصر گردید که گروه نمایندگی مان را از

آنجا نجات دهیم.  .

در ماجرای بوسنی وسومالی دست بسته بودیم . وابرقدرت ها حاضرنشدند  کاری بکننند و دراین رابطه هیچ مساعدتی نکردند. و...

 بار دیگر مرتکب اشتباه شدیم ،  کشتار در"کیگالی "دریک یک دوره کوتاه مدت اتفاق افتاد . ولی این کشور شاهد قتل وکشتار بصورت سراسری بود.  .  وممکن نشد ازخارج این جریان متوقف شود.  ارسال نیروی نظامی از سوی سازمان ملل احتیاج به مجوز از شورای أمنیت  داشت ، کما اینکه  استقرار نیرودر چنین وقایعی نیاز به سه ماه وقت دارد.  بعضی از  کشورها ی بزرگ  از حقیقت  ماجرا خودرا کنارشیده واظهار بی اطلاعی می کردند ، واین حرف صحیح نبود. "همه کاملا مطلع بودند».

«أمر مختلف در بوسنی. ایالات متحده مایل به إرسال نیروی نظامی نبود . بلکه فقط به بمباران هوائی در کشور مایل بود  .  أما  کشورهای أروپائی  برای  إرسال نیروی نظامی  اعلام آمادگی کرده ، وبا بکار گیری نیروی هوائی مخالف بودند .  ومواضع  آنها  متناقض بود . شهر  سربرنیتسا را منطقه امن  اعلام کردیم . وفقط گروه کوچکی از نظامیان بتعداد 400 سرباز در اختیارداشتیم . وعلیرغم نظارت شدید ،  از طرح ناگهانی صرب ها که یکباره به شهر حمله کردند و   8000 نفر رادرانجا کشتند  بی خبر مانده بودیم ».

دراین کتاب از تلاش های سخت وپیگیر خود  برای نجات جان صدها هزار نفر از جامعه ی بشری که  روزانه با معضلات وتهدیدهای فوق العاده روبرو بودند  گفته است بصعوبات .

و انصافا این  کتاب ازأخلاق ومبارزه ی صادقانه که  «به سیاست واقع بینانه »  معروف است واین می بایست در سیاست بین المل رعایت می شد بسیار سخن آورده شده است . . .

در این کتاب به تفسیر سیاست بین المللی  بعد از جنگ جهانی پرداخته است  ، ومشکلات  بزرگی  که دراین دوره نتیجه این سیاست بود.  . ومشروح تعامل   دول  در مطالبات متناقض را عرضه می کند ، وأهداف إنسانی که موسسات بین المللی دنبال می کردند کشورهای قدرتمند از آن فرار می کردند . واین  کتاب از سیاست  پیشگی ابرقدرت های جهانی، و شکست أخلاقی شان پرده می دارد.

کوفی أنان از سخنرانی سراسر دروغ پردازی  "کولن پاول "وزیر دفاع امریکا   در شورای أمنیت در خصوص برخوداری عراق  دوره ی صدام حسین از أسلحه ی کشتار جمعی ،  نقطه شروع آن جنگ تجاوزکارانه بود . و پس از ان باعث روسیاهی آمریکا شد نیز توضیح داده است. ... ابرقدرت ها راضی نیستند که سازمان ملل نیروی نظامی اختصاصی داشته باشد. و می گویند اگر نیروئی همباشد باید تحت فرماندهی آنان قرار گیرد.؟

کوفی أنان در ادامه می نویسد: به رختخواب می رفتم ولی تصاویرکشته شدگان  مرا رها نمیکرد. و خواب از چشمم می گرفت .  دربازدید  از مناظره زنده ی کشتار ها ی انسانی ؛ اشک هایم بی اختیار سرازیر می شد ولی نمی توانستم حسب حس عاطفی ام اقدامی بکنم!!

سال گذشته سعی کردم  سوریه را از نابودی  نجات بدهم  وطرح شش ماده ی راپیشنهاد دادم . که تا کنون نتیجه نگرفته ام ....که طرفین و پایان دهندگان جنگ در آن کشور باید به در پشت ماجرا به توافقی دست یابند ....

دوره ی  مدیریت  در سال 2006. پایان یافت  واین در حالی بود بسیار درهم شکسته ،  خسته بودم  وخاصه بعد ازانکه  اخبار فساد وتبه کاری و ناتوانی  درمؤسسات  ودستگاههای وابسته ی سازمان  ملل نیز نشت کرده بود. أما پیشنهاداتی برای اصلاح  ساختار سازمان ملل که باید بی طرفی محض را در جهان داشته باشد ، وهچنین  اعاده نظردر  ترکیب شورای أمنیت، وإلغاء ( برداشتن) حق نقض (وتو) از اعضای دائم  مطرح نموده ام.

تهیه وترجمه:نجوا کنگان