سیاست أمریکا پیرامون برنامه ی هسته ی اتمی إیران
" وبیان" به نقل از وبلاگ"نجوای کنگان" نوشت:

Kenneth Pollack,Unthinkable: Iran, the Bomb, and American Strategy, (New York: Simon & Schuster, 2013)
کنیت بولاک، تحلیل گر موسسه ی اطلاعات مرکزی سابق امریکا (سیا) ، که
اکنون درمؤسسة استراتژیکی پروکینجز، فعال است در کتاب جدید ی از استراتژی
"مهار" إیران بدیل رودروئی نظامی سخن گفته است :
وأهمیة این کتاب در ملاقات های متعدد پولاک باتعداد ی ازمسئولین سابق و
مشهور در دولت أمریکا ، وآشنا به مسائل إیران از 2012 سال در موسسه
پروکینجز، خلال بحث وبررسی پیرامون بحران روابط أمریکا - إیران .است
استراتزی مهار إیران:
پولاک نوشتن کتاب را باتعداد ی سوال شروع می کند، که مفاد انها اینست
: آیا به إیران اتمی نزدیک شده ایم ؟، سیاست خارجی أمریکا در این
رابطه چیست؟، چگونه به این نقطة حساس رسیدیم ؟، واکنون باید چکار کنیم ؟
رودروئی أمریکا - إیران یکی از مشکلات نفس گیر در روابط بین المللی بشمار می رود، خاصه اینکه تهران در دستیابی به سلاح اتمی، وتوسعه قدرت اتمی اش تلاش می کند.
و اما با این وجوداین ، استراتژی "مهار" إیران بهترین بدیل بجای مواجهه نظامی با این کشور است، وازخطرات جدی ان دور می شویم ،، در حقیقت، با إقدام به حمله ی نظامی، واشنگتن قادر به متوقف کردن برنامه ی اتمی إیران نخواهد بود، و در این صورت(حمله ی نظامی) آمریکا با کشور خشمگینی روبرو خواهد بود که هیچ قبد وبندی را دیگر رعایت نخواهد کرد، و آنوقت حتی به سلاح اتمی نیز دست خواهد،
وانچه که واشنگتن اکنون دنبال می کند، ، در نظرداشتن تصوری از گذشته وهمزمان با ان مهاری خشن را پیگیری کند ، که شامل فشار سرسام آور علیه نظام اسلامی ایران از خلال أعمال نامحسوس ، جنگ إلکترونیکی، وغیره وسائل در اختیار است، تا از این طریق به جمهوریة إسلامی، پایان داده وامنیت هم پیمانانش را تامین کند.
و در
ثانی ، راه حل دیگر مشارکت فوق العاده فعال ایالات متحده در تأمین
امنیت خلیج فارس است، واین به معنی حضور تعداد فراوان نیروی نظامی
أمریکا در آنجا نیست . بلکه حضور پایدار فعلی أمریکا برپایه بیشترین
نرمش را در تعامل با إیران خواهد داشت ، حتى اگر اتمی باشد.
از
ایالات متحده همین انتظار داریم یعنی مشارکت فعال، وپس از "مهار مشروط
"با شیوه یابی واشنگتن درسیاستی جدید. چون امکان رهبری از پشت صحنه وجود
ندارد ، و همچنین نمیتواندسیاست عدم دخالت را دنبال کند. چون در هر
مرحله ای که إیران بتهدید هر کشوری در منطقه می پردازد ، لازم است که
سریعا دخالت کند وهمین عامل باعث، تشدید بحران بین أمریکا وإیران می
شود ؟.
أیدیولوژی شهادت طلبی و مبارزه ی اثبات وجود:
درطول بررسی عمیق تاریخ سیاسی نوین، مشخص شده است که هیچ کشوری مایل به ورود به جنگ اتمی نیست . و اگر إیران بخواهد از خطوط قرمز واشنگتن عبور کند - ودر حالتی که از آن مرزها عبور کند - مجبور خواهدبود که سریعا عقب نشینی کند . ، همچنانکه بر أمریکائی ها لازم است حقیقتا در مقابله با إیران همه ی هشدار ها را جدی بگیرند. چو ن جمیع فرضیه ها بر پایه این استدلال ها ..... در این عرصه وارد است ، و باید بر رفتارهای فعلی نظام اسلامی . تمرکز کند وپس از کشف چیزی ازنیت پنهان شده در پشت این رفتار ، که أحیانا این نیت بغایت پیچیده است ، یا بعبارتی آنها به أمور به طرقی می پرازند که ریسک بسیار ی در آن نهفته است.
وسبک و روش آنها در آینده چگونه خواهد بود ، : احتمالات سیر إیران به
سمت دیگر متناقض با آن مسیری از سال ؟9791 دردستور کار داشته امکان خواهد
داشت در یک نظر ممکن است؟ اما ترجحیا نمی شود روی آن حساب کرد. و روش
جدید که غیر قابل پیش بینی است بی نهایت برای ما مثبت خواهد بود. و در
این صورت غلبه با نظرات إیران حدأقلی در تعصب أیدیولوژیکی خواهد بود،
وبیشتر در روابط بین المللی هماهنگ می شود.
و تصمیم أوباما با تکیه بر گزینه ی واقعی در تعامل با إیران، وشاید با
همکاری پنهان با پوتین،همانند تفاهم بر موضوع سلاح شیمائی سوریه ، پرهیز
از حمله به زیر ساخت اتمی إیران، واقدام به جنگ همه جانبه بعد از
أفغانستان وعراق،این همان چیزی است که أمریکائی ها بجهت هزینه های کمر
شکنش را پذیرفته اند ،
فشار مضاعف به سوریه برای تسلیم کردن إیران:
پولاک؛ در بخش دوم کتابش به موضوع سوریه می پردازد: نیاز ایالات متحده
درحمله به سوریه بجهت تأثیر گذاری برإیران. مرتفع نخواهدشد. ، و این
کار بدون سرزش در انگیزه های پیوستی نخواهد بود ، بویژه اینکه تأثیر
معنوی این بکارگیری قدرت مستقیم ، انطور که برخی طرفدار ومدعی نتیجه
مرتب با آن هستند جواب نخواد داد. زیراکه در این منطق، إیرانی ها نیز
مثل أمریکائی فکر می کنند، وآنها با تفسیرآنچه که ما در سوریه انجام می
دهیم به همان طریق پاسخ خواهند داد. و وعلاو برآن اعتقاد براین است که
إیرانی ها بمراتب مهم تر وبسیار قوی تر از سوری ها هستند .
.
وامکان خواندن این تفکر بسادگی برای إیرانی ها بسهولت پیش خواهد آمد
که ایالات متحده آنچه در سوریه می تواند علیه سوری ها انجام دهد نمی
تواند علیه ایران انجام دهد. واضح است که ایت الله خامنه ای و ایرانی
هاماندن إیران در کنار سوریه را انتخاب کردند .
ولی إیرانی ها همچنین مایل نیستند بخاطر سوریه با ایالا ت متحده به جنگ
برخیزند . إیرانی ها به امور مهم تر، وعدم رودرئی با آمریکا ، و برآورد
نظامی قدرت أمریکا، وشاید جلوگیری از ایجاد فرصت به آمریکا در نابودی
برنامه هسته ایران فکر می کنند .
إیرانی ها هم سعی دارند که زمینه ی نیاز نشان دادن عکس العمل مستقیم در برابرعملیات نظامی أمریکا بوچود نیاورند. . و درصورت بروز احتمالی غیر از این بین أمریکا وسوریا احتمال درگیری نظامی بین أمریکا وإیران وجود دارد.
ودر بخش های پایانی این کتاب؛
پولاک به عرضه، توضیح وبرشمردن گزینه های موجود نزد تصمیم سازان سیاست
خارجه أمریکا، می پردازد که بیشتر به تقویت مضاعف تلاش أمریکا در
بکارگیری شیوه ی هویچ وچماق و طرح تجمیع بین گفتگوها وتحریم ها ، وحمایت از مخالفان ومعارضان إیرانی برای تشکل اعتراضات سراسری در جهت تغییر نظام، و وتوجه به حمله هوائی إسرائیل علیه تاسیسات ایران ، وگزینه نظامی أمریکا، و دست أخر مهار إیران اتمی پرداخته است.
و إیران توانسته است - وفق گزارش موسسه ی استراتژیک لندن - ذخیره اورانیوم بادرصد غلظت پائین در نیمه 2013. اولوماه می گذشته ، 960.8 کیلوگرم به نسبت 5.3 و 5٪،تولید کرده و یک چهارم این کمیت برای ساخت( 324 کیلوگرم از اورانیوم غنی شده به نسبت خلوص 91.5 ٪ اگر مقداری ارتقا ء در غنی سازی صورت پذیرد)، 6 بمب اتمی کافی است، دست یابد ، تهیه وترجمه: نجوا کنگان/ عبدالمجید اورا
- ۹۳/۰۲/۱۱