آینه خدایی

" وبیان" به نقل از وبلاگ" حجـه الاسلام زایرحاجی واعظی لقب" نوشت:

دیدگاه برادر عزیز جناب آقای مرتضی یوسفی فرهنگی بازنشسته 

إنَّ العُلَماءَ وَرَثَةُ الأنبِیاءِ.

دانشمندان وارثان پیامبران هستند.

از خداوند بزرگ طلب عفو و حلیت دارم چنانچه در گفته ها و نوشته هایم حتی یک کلمه دچار قصور در باب این موضوع شوم.

با نوشتن نام زنده یاد مرحوم زایر حاجی واعظی و قدرت ایمان و تقرب ایشان به خداوند ستار العیوب وتوصیف فضائل اخلاقی و خدادادی و شایستگی اجتماعی وی،وظیفه هر انسانیست که چنانچه کوچک ترین آشنایی با آنمرحوم داشته است بر زبان جاری سازد،لذا حسب وظیفه تصورم این است که بیان اوصافاخلاقی کربلایی از قدرت توصیفی بنده خارج می باشد.

ولی بدلیل اینکه نوه مرحوم،برادر عزیز جناب آقای محمد سلیمیان اقدام بسیار موثری در زنده نگهداشتن یاد و خاطرات آن شادروان انجام داده اند،لذا بر خود واجب دانسته که شمه ای از اوصافشان بیان کنم.

سخنرانی های مرحوم زایرحاجی(رحمه الله علیه)برای کلیه مستمعین جذاب و تاثیر گزار بود.

آن فقید سعید از واعظین طراز اول منطقه و دشتستان بزرگ در بیان مسائل دینی،شرعی،اجتماعی و اخلاقی می بوده است.

در وقت سخنرانی،حضار و مستمعین از آقا و خانم سکوت مطلق را رعایت و به دقت به بیانات ایشان توجه می کردند،هر چه منبرشان طولانی تر می بود اشتیاق مردم برای شنیدن سخنان گهربارشان بیشتر می شد،آنمرحوم حافظه ای فوق العاده داشتند و در هنگام سخنرانی از کتاب یا یادداشت یا نت برداریاستفاده نمی کردند،نوارهای ضبط شده از موعظه و سخنرانیهای آن مرد خدایی کماکان در بین مردم علاقمند و خدا دوست رواج داشته و تکثیر و دست به دست می گردد.

از قدیم گفته اند:

کاسه چینی که صدا می کند

خود صفت خویش ادا می کند

یا اینکه بهتر بگویم-اوصاف و شایستگی مرحوم به یک بیت شعر از حافظ تطابق می کند که حضرت حافظ می فرمایند:

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض

ورنه هر سنگ و گلی لولو و مرجان نشود.

مرحوم واعظی حکم یک آینه داشتند که نور را از آفتاب می گرفت و به اقصی نقاط منطقه منعکس میکرد و مردم از فیض انوار وجودشان استفاده می کردند.

اصلی ترین پایه و اساس دینداری و خداشناسی مردم منطقه در آن زمان و دنباله آن تا به امروز از برکات وجود مرحوم واعظی در آن روزگار بوده و می باشد.

امیدوارم خداوند منان فرزندان ایشان را در بین ما به سلامت نگهدارد و یادشان در بین مردم محفوظ باد.

گفته ها و نوشته های بنده حکم یک قطره آبی در برابر اقیانوس متلاطم علم و اندیشه عالم ربانی مرحوم زایر حاجی واعظی (رضوان الله) را دارد.

امید است این گفته ها و نوشته ها که از اعماق قلبم سرچشمه گرفته است توشه ای باشد برای رضای خداوند .. آمین یا رحیم.

این شمع فروزان گر چه خاموش شد

ولی نورری در بین ما باقی ماند و توشه ای برای آخرت ما گردید

افسوس که آن تیشه بیدل

بشکست آن درختی که امید بری داشت

                            " العلماء باقون  ما بقی الدهر "