چرا دانشگاهیان باب میل روحانی عمل نمی کنند؟

" وبیان" به نقل از وبلاگ"بصیرت افزایی و ولایتمداری" نوشت:

رییس جمهور حقوقدان کشور در بین دانشگاهیان کشور نسبت به انتقادهای جامعه دانشگاهی به توافقات ژنو اعتراض کرد و با ادبیاتی متفاوت از آنها خواست که در کلاس های درس دانشگاه از این اقدامات دفاع و حمایت کنند.

در مورد خواسته رییس جمهور از ما دانشگاهیان درباره حمایت از توافق نامه ژنو چند نکته قابل توجه است که به اختصار بیان می داریم:

1. اول باید ببینیم که جامعه هدف آقای دکتر روحانی چه کسانی هستند و آیا با حالت دستوری می توان با قشر فهیم دانشگاهی برخورد کرد؟ دولت روحانی حمایت از مساله ای را می طلبد که قابل حمایت نیست و برعکس نقدهای جدی بر آن وارد است که نه تنها جامعه دانشگاهی بلکه آحاد مردم به این رویه معترض هستند.

2. شاید دلیل حمایت نکردن جامعه دانشگاهی از حرکات دولت در بحث امور خارجه خیلی هم پیچیده نباشد؛ چرا که با روی ترازو گذاشتن داده ها و گرفته ها در توافق ژنو می توان به این نتیجه رسید که کفه داده های ما بسیار سنگین تر می نماید و این باعث می شود که دانشجویان و اساتید فرهیخته کشور که دغدغه این آب و خاک را دارند از آن حمایت نکنند و نسبت به آن انتقاد کنند. و اساتید دانشگاه چون این توافقات نابرابر را اصلی قابل دفاع نمی دانند اعتبار علمی و شخصی خود را برای حمایت از آن هزینه نمی کنند زیرا نمی توانند ببینند فردا تاریخ در مورد موضع گیری آنها قضاوت کنند و به باد نقد گرفته شوند.

3. چگونه دولت انتظار حمایت دارد، در حالی که به نخبگان و اساتید داخلی وقعی ننهاده و گاها به آنها بی توجهی شده است و بسیاری از دانشمندان ما در مراکز هسته ای ما را بی کار نموده است و دستاوردهای چند ساله آنها را به باد نابودی و فراموشی داده است. جامعه دانشگاهی بیدار است و همه این حرکت ها را زیر نظر دارد و نسبت به اعمال دولت حساس است.

4. آنچه ما در جامعه دانشگاهی و رسانه ها شاهد آنیم نه تنها حمایت نکردن از این حرکات دولت نسبت به توافقات نابرابر ژنو است بلکه انتقاد طیف وسیعی از اساتید برجسته کشور نسبت به این رفتار سیاسی به صورت علنی و غیر علنی در محافل خصوصی هستیم و اعتراض به این بده بستان سیاسی حتی در بدنه خود دولت نیز دیده شده است.حال چگونه انتظار می رود که علی رغم نظر و دیدگاه خود نظری را بیان کنند.

5. رییس جمهور به گونه ای درباره توافق ژنو سخن می گوید که گویی پیروزی عظیمی را به دست آورده ایم و آن را با برخی از حوادث در صدر اسلام مقایسه می کند، در حالی که اگر بخواهیم بدون موضع گیری های سیاسی به این توافقات هم بنگریم خواهیم دید که توافقات ژنو دستاوردی نیست که بدین صورت بخواهیم از آن دفاع کنیم و انتقادهای کارشناسان و اهل فن که تا کنون از سوی دولت مردان ما بی پاسخ مانده است گواه بر این مدعاست.

6. این شیوه صحبت کردن رییس جمهور و درخواست عامرانه وی نسبت به حمایت بی دریغ دانشگاهیان از توافقات خود نمایانگر این است که جو حاکم بر جامعه به این توافقات دلخوش نیست و موافق با این مساله نیست تا جایی که رییس جمهور با لحنی خاص و با زبان گلایه فرهیختگان جامعه را مورد خطاب قرار می دهد.

7. و نکته آخر اینکه هنوز بسیاری از مردم ما در شک و ابهام نسبت به مفاد این عهدنامه به سر می برند و شاید همین پنهان کاری و دو پهلو صحبت کردن دستگاه خارجه ما باعث بسیاری از این انتقادها شده است. تفسیر های متفاوت از سوی رسانه های غربی از یک طرف و تفسیر های پیروزمندانه رسانه های دولتی از سوی دیگر جوی را بر جامعه حاکم کرده است که تصمیم قطعی در مورد این توافقات را سخت کرده است و دولت تدبیر هنوز نتوانسته است که تصویر درستی از این توافقات را به مردم عرضه کند.

لذا طبیعی است که نباید انتظار داشت جامعه تحصیلکرده و فرهیخته جامعه به راحتی بتواند با این موضوع کنار بیاید و متناسب با خواست دولت فکر کند، تصمیم بگیرد و عمل نماید.