اگر باسوادی این است،پس کلاس تعطیل...
" وبیان" به نقل از وبلاگ" معراج افلاکی ها" نوشت:
می نویسم به بهانه ی سخنان اخیر دکتر روحانی:
بگذار هرچه میخواهند بگویند...
اصلا قبول، ما کم سواد هستیم.
حتما شهید مصطفی احمدی روشن هم کم سواد بوده است.
چون اگر این توافقنامه قبل از شهادتش امضا شده بود،او نیز اکنون از منتقدان بود.
این را گفتم چون پدرش می گفت:
چند ماه بخاطر تعلیق غنی سازی، سایت نطنز تعطیل بود ...ولی مصطفی اونجا رو رها نکرد ....
یک روز اومد خانه و گفت : به خدا یه کاری کردن ما کار رو ببوسیم و بذاریم کنار !!!
گفتم: چطور بابا ؟!
گفت: اومدن در سایت رو مهر و موم کردن این خدا نشناس ها !!
کاری کردن ما از بغل سایت هم نمیتونیم رد شیم !!! دارن عکس برداری میکنن....
دولت جدید که اومد و تعلیق را برداشت،غوغایی بود توی وجودش ... چسبید به کار!!
و حالا، هم تعلیق کرده اند،هم مهر و موم کرده اند،هم عکس برداری کردند و...
این صحنه ها از یادمان نرفته،نمی رود و نخواهد رفت
تا پایان عمر...
تا هروقت که نام شهید مصطفی احمدی روشن در دل هایمان باشد.
یعنی تا ابد...
همان طور که یادمان نرفته است بیانات بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه را که فرمودند:
ما دنبال این نیستیم که امریکا برای ما کاری بکند.ما امریکا را زیر پا می گذاریم...
اگر ما تسلیم امریکا می شدیم، استقلال و ازادی و شرافت ما از بین می رفت...
خطر امریکا به قدری جدی است که اگر کوچکترین غفلتی کنید نابود می شوید...
جناب رئیس جمهور،
حواستان باشد ما استقلال و آزادی و شرافت خود را با خون جوانان میهنمان به دست آورده ایم.
و نخواهیم گذاشت خون شهیدانمان پایمال شود...
این را هم بدانید:
ما هم میخواهیم مثل شهید مصطفی احمدی روشن باشیم.چه باسواد و چه بی سواد ...
مهم این است که ما همه مصطفاییم...
پس جناب پرزیدنت روحانی،
هرچه به ما بگویید، ما باز هم از آرمان های خود دست بر نمی داریم،
پس این ها همه به معنای عدم انتقاد پذیری دولت تدبیر و امید (ببخشید اشتباه شد، دولت تعلیق و اکسید) می باشد.و نه چیز دیگر...
و در آخر...
هدیه ای به تمامی منتقدین توافقنامه ژنو ، همه ی آن هایی که طاقت تکرار تاریخ را ندارند:
بودند جزو قافله بی سوادها
یک عده بی سواد، رضائی نژاد ها
عقد اخوتی که نبستیم هم شکست
پای قرارداد، سر انعقاد ها
ای وای از آن نهاد ریاست که هیاتش
یک سینه آه کرده بلند از نهاد ها
یک بی سواد، در صف کالا، دو روز پیش
جان داده است در وسط ازدیاد ها
مائیم و خشم از هوس کدخدای ده
تو باش و خنده های محمدجوادها
(شعر از محمد رسولی)
پی نوشت:
این وبلاگ،فقط برای زنده نگهداشتن یاد شهدا بود و ذره ای ادای دین به خون های ریخته شده برای ما.
اما به علت بعضی مسائل، بعد از این سکوتم رو جایز نمی دونم.و مطالب سیاسی، که البته یقینا از شهدا بی ربط هم نیستن، رو هم در وب می نویسم.
هرچه میخواهد،بشود...
هرچه بادا،باد...
در پناه حق...
- ۹۲/۱۱/۱۷