هکال ها آمدن

" وبیان" به نقل از وبلاگ "دشتی ها" نوشت:

هنوز چند روزی به نیمه فصل زمستان باقیست و دشت های دشتی مان غالبا سرسبز و نونواز خودنمایی می کنند آخر هفته ها بساط طبیعت گردی براهه و  در این میان رویش گیاهان و سبزیجات خودرو محلی بر رونق این بیرون گردی ها تاثیر عمده گذاشته امسال بعد از مدتها به وفور خلیلوک ها سر از خاک دشتی بیرون کردند ، دشتی را پر از طوله می بینیم ،دشت هایمان را پر از کاکل ،و تاچندی دگر شب بو هایش بیش از پیش خودنمایی می کنند. 

ترشوک،جیکا،غزامو،اشک،گمبیل،جیکا ملو،غپه،جوسال و...همه باهم آمده و می آیند تا به ما سلامی دوباره دهند گویی آنها نیز دلشان برایمان تنگ شده بود و مانیز البته بیشتر... وقتی که ما را می دیدند شور و شعف سراپایشان را فرا میگرید و ما هم..

و اما زمین های دشتی امسال بیشتر از هرچند سال اخیر هکال(قارچ) را آبستن هستن و خود وجود هکال سر تقویم باروری دشت های دیارمان را روایت می کند و پای گروه گروه مردم را به دشت ها و مسیله ها می کشاندتا در جستجویی دیدنی بیابن هکال های خفته در خاک را.. و چه لذت بخش است این یافتن..و چه حکایت های بامزه ی که رخ نمی دهد منظورمان همان سرکارگذاری های از نوع هکال یابیست دیگر _محض اطلاع فقط:گاهی فردی با چاقو یا..به طرز ماهرانه(البته به نظر خودش)زمین به شیوه ای شکاف می دهد و بالامی آورد که گویی زیر آن هکالی خوش رنگ لونه کرده!!و طبق خبر های رسیده هنوز این راهکارمزاح گونه ادامه دارد!!

به این بهانه خوشمزه نگاهی بیندازیم به عکسهایی از دوست بزرگوارم جناب محمدجوادغریبی خوش ذوق، که ما را همراه خود به جستجوی هکال برده...