تنها آرزویم شهید شدن است

" وبیان" به نقل از وبلاگ"رهپویان خورشید" نوشت :

در ایام اردوهای راهیان نور خبرنگار افتخاری ما به سراغ یکی از راویان فتح اردو رفته و در پای صحبت های  یادگار هشت سال دفاع مقدس جناب سرهنگ واعظی نشسته اند:

آقای واعظی سرهنگ پاسدار بازنشسته ای می باشند که در ایام اردوهای راهیان نور همچون سال های دفاع مقدس شهر را رها کرده و این بار با روایت های شیرین و زیبایشان از ایام جنگ و اعزامشان  به جنگ نرم دشمن می روند ایشان به خاطر ادبیات زیبایی که دارند در بین دانش آموزان بوشهری از محبوبیت خاصی برخوردار هستند و به گفته خودشان منزل ایشان یکی از موزه های دفاع مقدس می باشد.

جناب آقای واعظی لطف بفرمایید و مدت حضور خود در جبهه و نحوه اعزامتان را بفرمایید؟

اگر خدا قبول کرده باشد 84 ماه یا هفت سال می باشد در آن زمان من خیلی کوچک بودم و کسی به من اجازه اعزام نمی داد دو یا سه بار اقدام کردم ولی به خاطر سن کمی که داشتم اجازه نمیدادند این بار به خانه رفتم و شناسنامه ام را باتیغ پاک کرده و سن تولدم را زیاد کردم تا بتوانم اعزام شوم با این وجود هم وقتی شناسنامه ام را نشان میدادم به خاطر جسه کوچکی که داشتم همه تعجب میکردند اما با کلی سختی بلاخره توفیق حضور در جبهه ها رو پیدا کردم.

مناطق جنگی که در آن حضور داشته اید؟

در جبهه های غرب و جنوب هر دو حضور داشته ام یعنی از آبادان گرفته تا خرمشهرو مهران و قصر شیرین و کردستان.

دوستان شهید خودتون رو معرفی کنید؟

از همرزمان شهیدم ، شهید یدا... کلهر (رحم) شهید حاج غلامعلی یاوری (رحم) شهید ابراهیم جمشیدی و خیلی از دوستان که اینجا فرصت برای معرفی آن عزیزان نیست روح همه آنها قرین رحمت الهی.

تفکر شما در مورد شهید شدن جانبازی و ایثارگری در راه خدا؟

شهادت اوج مزدگیری است کسی که شهید می شود مزد کامل را از خدا می گیرد و این یعنی اینکه به اون ظرفیتی رسیده که خداوند عمت رو بر ایشان تمام کرده  و بالاترین مزد که شهادت هست رو به ایشون عطا کرده جانباز هم کسی هست که خدا این قابلیت رو در اون دیده که به خاطر زحماتی که در راهش کشیده به این مقام نائل شده و وظیفه پیام رسانی شهیدان را بر عهده او گذاشته .

اولین و بهترین جمله ای که درباره جنگ میتونید بگید؟

جنگ خانمان سوز ولی دفاع مقدس جنگ زشت و بد اما دفاع ارزشمند.

چیزی که همه ما شنیدیم اینه که رزمنده ها همشون آرزوی شهید شدن دارند شما هم همچین آرزویی رو دارید؟

من هر کجایی که قدم میگذارم و در هر راهی که میروم تنها آرزویی که دارم همین است چیزی که برایم محقق نشد و حالا پشیمانم که چرا نشد و الآن دارم به دنبالش می دوم.

سوالی که برای ما دانش آموزان هست اینه که ما که درکی از شهادت نداریم می پرسیم پس خونوادتون چی ؟

من خانوادم براشون ظرفیت روحی ایجاد کردم و آماده ی چنین مسئله ای هستند چجوری؟ خونم شده نمایشگاه دفاع مقدس خونم ترکش و تیر داخلش گذاشتم خونم عکس شهدارو گذاشتم و عکس خودم رو هم کنارشون گذاشتم یعنی اینکه شاید یه روز عکس من هم بیاد و کنار اینها قرار بگیره و دیگه منونبینید توی خونم کفن شهید گذاشتم یعنی خانمم اگر روزی منو تو این کفن گذاشتن به عنوان یک شهید ظرفیت این مسئله رو در وجودت قرار بده.

به عنوان صحبت آخر؟

دعا کنید توفیق شهادت نصیب این بنده حقیر هم شود. ان شاا...

باتشکر از اینکه وقتتون رو در اختیار ما قرار دادید.

تارا ایزد پناهی خبرنگار افتخاری دبیرستان شاهد نجابت